Αυτές τις μέρες δεν έγραψα κάτι γιατί με αυτά που έβλεπα δεν μου έμεινε ούτε μια στάλα εξυπνάδας. Βασικά δεν ήθελα να πάρω θέση γιατί εδώ και 2 εβδομάδες όλοι μιλάνε χωρίς κάπου να καταλήγουμε...
Πέρασα από ΤΣΙΜΙΣΚΗ μια μέρα μετά τα επεισόδια ώστε να δείξω το μέγεθος της καταστροφής σε έναν φίλο και θυμάμε για μια εβδομάδα δεν πατούσα κέντρο. Με τα αυτά που λέω δεν προσπαθώ να δώσω άφεση αμαρτιών στον αστυνομικό αλλά από τι ξέρω τα πράματα δεν είναι και τόσο ακραία όσο φαίνονται.
Η βλακεία πάντως της καταστροφής που επακολούθησε ήταν πιστεύω μέγιστη και δεν δικαιολογούνται ούτε με ένα αλλά ούτε με εκατό θανάτους. Να φανταστείτε που έφτασε η απουσία εγκεφάλου αυτών είναι το ότι έκαψαν και ένα χρυσοχοείο το οποίο ήταν ιδιοκτησίας της μητέρας του παιδιού που πέθανε.
Τονίζω ότι βρισκόμαστε εν μέσω μια πολύ μεγάλης οικονομικής κρίσης και τέτοια φαινόμενα επιδεινώνουν τα πράματα.
Να θυμάστε ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας καταστρέφη αυτα που αποκτήσαμε με κόπο... και αν το κάνει λίγα ειναι τα ψωμιά του!!!
0 Comments:
Post a Comment